Kochbunkry w Kozach

Lato 1944 wylało III Rzeszy kubeł zimnej wody na ich stalowe hełmy, porażka goniła niepowodzenie. Oberkommando des Heeres, musiało usiąść przy mapie Europy i zrobić pierwsze łyki z piwa, które sobie Hitlerowcy nawarzyli. W obawie przed nadciągającą Armią Czerwoną, niemieckie Naczelne Dowództwo Wojsk Lądowych podjęło decyzję o podziale frontu wschodniego pasami północ-południe oddalonymi od siebie o około 100 km, nadając im nazwy od A do E. Linia umocnień B została podzielona na trzy części, jej zadaniem była ochrona Górnego Śląska i Zagłębia, utrata tych ośrodków przemysłowych spędzała sen z powiek Berlinowi.

W taki sposób trafiliśmy do linii B2, około 100 kilometrowego pasa na linii Imielin - Bielsko-Biała - Żywiec - Zwardoń. Kozieńskie kochbunkry są pozostałością niemieckich fortyfikacji polowych linii B2. One, jak i okopy, rowy przeciwpancerne, zęby smoka, ziemianki, bunkry i stanowiska ogniowe, były odpowiedzią na ofensywę ze strony rosyjskiej. B2-Stellung (czyli Pozycja B2), posiada też unikatowy obiekt wojskowy w skali świata schron Bauform 251 (przeczytasz o nim w kolejnym artykule). Nazywane są „Ein mann bunkier", kochbunkrami, garnkami Kocha albo schronem typu ołówek. Są to jednoosobowe stanowiska wartownicze, obserwacyjne, przeciwodłamkowe lub ogniowe. Zbudowane są z żelbetonu i były produkowane od 1938 roku masowo w fabrykach betonu III Rzeszy. Są one przekroju kołowego, a ich waga to około 7 ton. Wchodziło się do takiej konserwy przez niewielkie drzwiczki drewniane, betonowe, a nawet czasem stalowe. Świat oglądało się przez szczelinę obserwacyjną lub zasypywało ołowiem przez otwory strzelnicze. W dużym uproszczeniu są to żelbetowe rury z wieczkiem i kilkoma otworami, w dużej części zakopane pod ziemią.

Jednostki Pierwszego Frontu Białoruskiego natarły skutecznie, odcinek B2 chronił się tylko symbolicznie, gdyż słabe morale i źle wyszkoleni żołnierze nie wykorzystali tej pozycji bojowej.

Coraz mniej zostało takich świadectw Drugiej Wojny Światowej, część jest rozbijana, część zakopywana a inne stają się fundamentami domów. Kozy, Wróblowice są miejscem, gdzie natkniemy się na wiele artefaktów z tamtych czasów, a miejscami przejdziemy ledwie widoczną linią okopową.