Brian, murale i sztuka na bielskich ulicach

Bardzo lubię twórczość Monty Pythona, a absurd, nonsens i gra słowami (głównie dzięki tłumaczeniom Tomasza Beksińskiego) na stałe weszły do mojego słownika. To właśnie w ich filmie „Żywot Briana” pojawia się scena, która idealnie oddaje moją fascynację sztuką na murach.

W jednej z ekranizacji główny bohater, Brian, pod osłoną nocy, zamiast napisać na pałacu Poncjusza Piłata poprawnie „Romani ite domum” (Rzymianie, idźcie do domu!), popełnia błąd, tworząc „Romanes eunt domus”. Centurion, widząc ten „gwałt na gramatyce łacińskiej”, zmusza go do napisania poprawnej sentencji sto razy. Brian ma nie lada orzech do zgryzienia, ponieważ na szali położone są jego... własne orzeszki.

Tak było kiedyś. Dzisiaj zleceniodawcami są miasta, galerie i firmy, a artyści zamiast groźnej eskorty legionistów mają wsparcie lokalnej społeczności i mediów. Monumentalne dzieła wyrastają w miejscach, w których najmniej się ich spodziewamy, zmieniając blokowiska w profesjonalne galerie sztuki. Są to duże przedsięwzięcia, angażujące wiele osób: od organizatorów konkursów, przez firmy dbające o bezpieczeństwo, aż po samego artystę pracującego na olbrzymiej pionowej powierzchni. Murale w połączeniu z zabytkowymi kamienicami tworzą nowy, niezwykły obraz miast.

Z wielką radością widzę, że coraz więcej ścian w Bielsku-Białej staje się profesjonalnym płótnem malarskim. Mam to szczęście, że znam kilka osób, które zmieniają wizerunek miasta, dając przestrzeni publicznej nowy wyraz, a mieszkańcom – uśmiech. To właśnie dzięki nim pojawia się ciekawa alternatywa dla tradycyjnego zwiedzania miasta – turystyka muralowa.

Jeśli któregoś dnia nie będziesz wiedział, gdzie pójść, wybierz się na spacer śladem bielskich murali. Opisy zdjęć w galerii, będącej częścią mojej „Muralowej Mapy Bielska”, zawierają wskazówki, w jaki sposób stanąć oko w oko z tymi majestatycznymi pracami.